Αρκετοί φίλοι του ποδοσφαίρου γνωρίζουν τον Μιγκέλ Πορλάν ή αλλιώς “Τσέντο”.Οι παλαιότεροι φίλαθλοι τον θυμούνται ως ένα βασικό και αναντικατάσταστο στέλεχος της “Βασίλισσας ”, που κάλυπτε το δεξί άκρο της άμυνας της καθώς και την αντίστοιχη θέση της Εθνικής Ισπανίας καθ’ολη την δεκαετία του 80 έως και τα μέσα της δεκαετίας του 90,ενώ οι νεότεροι ως τον εκπρόσωπο και υπεύθυνο του ποδοσφαιρικού τμήματος της Ρεάλ Μαδρίτης, τα τελευταία 15 χρόνια και δεξί χέρι όλων των προπονητών των “μερένγκες”.
Λίγοι γνωρίζουν όμως το τραγικό παιχνίδι που έπαιξε η μοίρα σε αυτόν τον μεγάλο Ισπανό ποδοσφαιριστή καθώς και το μεγαλείο της ψυχής και της δύναμης που ο ίδιος επέδειξε ώστε να φτάσει να θεωρείται ώς ένας από τους εμβληματικούς ποδοσφαιριστές της Ρεάλ Μαδρίτης ,τουλάχιστον της μοντέρνας εποχής.
Όπου και να είσαι, είναι και το Casino σου | 24χ7 | +21
Μια ματιά στα στατιστικά θα πείσουν και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη: Αγωνίστηκε στην Ρεάλ Μαδρίτης από το 1977 (στην εφηβική ομάδα) εως το 1998 δίχως να μεταγραφεί σε άλλη ομάδα .Έκανε το ντεμπούτο του το 1980 με την Καστίγια (εφεδρική ομάδα της Ρεάλ) και έγινε βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας από το 1982 ,σε ηλικία μόλις 21 ετών!Ουσιαστικά ήταν ο πρόγονος της Quinta Del Buitre (τους 5 δηλαδή ποδοσφαιριστές που προήλθαν από τις ακαδημίες της: Μπουτραγκένιο, Μαρτίν Βάθκεθ, Μίτσελ, Σαντσίς, Παρδέθα). Τελείωσε την καριέρα του το 1998, σηκώνοντας το βαρύτιμο τρόπαιο του Ch.league στον τελικό του Άμστερνταμ εναντίον της Γιουβέντους.Στα χρόνια αυτά κατέγραψε 27 συμμετοχές στην Εθνική Ισπανίας με 2 συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1986 και 1990. Είχε 363 συμμετοχές με την φανέλα της Ρεάλ και κατέκτησε 7 Πρωταθλήματα Ισπανίας , 2 Κύπελλα Ισπανίας ,4 Σούπερ Κάπ, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης και 2 Κύπελλα Ουέφα.
Αρκετές φορές βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλα ονόματα του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου ,σε “ειδικές” αποστολές και τα κατάφερε περίφημα, όπως με τον Ντιέγκο Μαραντόνα κόντρα στην Νάπολι η τον Μάρκο Φαν Μπάστεν εναντίον της Μίλαν.Οι Έλληνες φίλαθλοι θα τον θυμούνται απ’τις μονομαχίες της Ρεάλ εναντίον της ΑΕΚ για το Κύπελλο Ουέφα της περιόδου 85/86.Χαρακτηριστική ήταν και η επιγονατίδα που φορούσε στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του!Ο λόγος για πολλά χρόνια, παρέμενε άγνωστος και η υπόθεση μυστήρια!
Ο παίκτης αγωνιζόταν ανελλιπώς έως και το 1986, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο τραυματισμό.Την σεζόν 1986/87 όμως εμφανίστηκε με έναν ιδιαίτερο επίδεσμο σαν επιγονατίδα στο δεξί του πόδι που αργότερα έμελλε να γίνει το σήμα κατατεθέν του. Ο ίδιος σε ερωτήσεις δημοσιογράφων εάν ήταν τραυματισμένος ή άν αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα, απαντούσε μόνιμα αρνητικά.
Build A bet: Όσα συμβαίνουν σε έναν αγώνα, συνδυάζονται σε ένα στοίχημα. |21+ *
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια. Το πρωινό της 4ης Ιουλίου του 1986 θα τον σημάδευε για πάντα! Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του από την Μαδρίτη και ενώ στο αυτοκίνητο του επέβαινε η οικογένεια του και το νεογέννητο παιδί του, φορτηγό που έχασε τον έλεγχο,θα πέσει πάνω του, με συνέπεια ο ίδιος, που ήταν και άπειρος οδηγός, να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του που θα καταλήξει σε χωράφι αφού προηγουμένως αναποδογυρίσει 3 φορές!Ο ίδιος θα τραυματιστεί ελαφρά, όπως και η σύζυγος του,δεν θα συμβεί όμως το ίδιο και με το νεογέννητο παιδί του, που δυστυχώς θα χάσει την ζωή του στο τροχαίο ατύχημα αυτό. Ο ίδιος σοκαρισμένος κάλεσε για βοήθεια τον συμπαίκτη του Μανουέλ Σαντσίς που θα ήταν και ο νονός του μικρού αγοριού για να αναλάβει τα υπόλοιπα όσο αυτός συμπαραστεκόταν στη σύζυγο του.Αυτό το γεγονός θα τον στιγμάτιζε για μία ζωή.
Η ομάδα του σεβάστηκε την επιθυμία του να μην γίνει κανένα σχόλιο και να μην δοθεί καμία παραπάνω πληροφορία για το θέμα αυτό μέχρι να το θελήσει ο ίδιος. Το ίδιο και οι συμπαίκτες του. Σε αγωνιστικό επίπεδο ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής όχι μόνο δεν επηρεάστηκε απ’το γεγονός, αλλά αντίθετα είχε κατακόρυφη άνοδο με αποτέλεσμα να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας του για πολλά χρόνια.Όταν τελικά έσπασε την σιωπή του, αποκάλυψε πως είχε υποσχεθεί στην μνήμη του αδικοχαμένου του παιδιού, να φορά μέχρι και το τέλος της καριέρας του, αυτήν την επιγονατίδα,για να αισθάνεται ότι αποτελεί κομμάτι του εαυτού του και για να μην ξεχνά να αγωνίζεται και για εκείνο.
Η ιστορία συγκλόνισε τότε την ποδοσφαιρική Ισπανία, με ομάδες, ποδοσφαιριστές και φιλάθλους να δείχνουν τον απαραίτητο σεβασμό στον ίδιο και την οικογένεια του. Εκείνος πάλι, αρχηγός μετέπειτα των «μερένγκες»,θα τηρούσε την υπόσχεση του μέχρι και την τελευταία φορά που θα πατούσε το χορτάρι του Σαντιάγο Μπερναμπέου…να παρουσιάζεται με την κλασσική επιγονατίδα στο δεξί του πόδι
Source: Προσωπικο Αρχείο,Αθλητική Ηχώ, El Pais,El Mundo Deportivo, Τσέντο
Δείτε επίσης για σήμερα
Εισαγωγή Στα Βασικά της Ρουλέτας
Το ξύλο βγήκε από τη …Λιμόζ (Ευρωμπάσκετ ’83)
*αφορά μόνο το τελικό αποτέλεσμα και ισχύουν όροι και προϋποθέσεις | +21
