Ισπανία. Βαρκελώνη. Καμπ Νου. ‘Το μέλλον της Ιατρικής Ποδοσφαίρου’ (The Future of Football Medicine), υπό την αιγίδα του Ιατρικού τμήματος της FIFA. Συνέδριο για την πρόληψη αθλητικών τραυματισμών, την αποκατάστασή τους και την αθλητική τραυματολογία
Ιατροί και φυσικοθεραπευτές από όλο τον κόσμο θα παρουσίαζαν παρατηρήσεις και γνώσεις που προέκυψαν τον τελευταίο χρόνο.
Όλες οι περγαμηνές συντελούσαν σε ένα ενδιαφέρον τουλάχιστον συνέδριο. Το μόνο που έμενε, όπως συμβαίνει σε οποιοδήποτε επιμορφωτικό σεμινάριο ή συνέδριο, ήταν να δούμε το πρόγραμμα των ομιλιών για να εκτιμήσουμε εάν αξίζει τον κόπο, τον χρόνο και τα χρήματα να πάμε. Οι ομιλίες και η θεματολογία ήταν πολύ ενδιαφέρουσες, οπότε πήραμε το ρίσκο μας και αποφασίσαμε να παραβρεθούμε και εμείς στο Καμπ Νου.
Όπου και να είσαι, είναι και το Casino σου | 24χ7 | +21
Εκεί θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε ότι επιλέξουμε από τις παράλληλες ομιλίες και τα workshop διάφορων εταιριών που παρουσίαζαν προϊόντα και μηχανήματα χρήσιμα στην αξιολόγηση και την αποκατάσταση. Ο αριθμός των αιθουσών όπου γίνονταν παράλληλες παρουσιάσεις ήταν 6, από τις 9.00 π.μ. μέχρι και τις 18.00 μ.μ.. Συνεπώς, κάναμε τις επιλογές μας και παρακολουθήσαμε ότι θα ήταν πιο χρήσιμο για εμάς, ενώ οι σύνεδροι πρέπει να ήταν περίπου 3.000.
Παρακάτω θα αναφερθούμε στο επιστημονικό κομμάτι του συνεδρίου.
Από τις πρώτες ομιλίες που παρακολουθήσαμε ήταν μια ανασκόπηση 30 ετών των χειρουργείων Πρόσθιου Χιαστού συνδέσμου. Ομιλητής ο κ. Shelbourne, ο οποίος είναι ορθοπεδικός χειρούργος που πρωτοπόρησε, εξέλιξε και ουσιαστικά ‘έκανε επανάσταση’ την δεκαετία του 1980 στην χειρουργική του
Πρόσθιου Χιαστού συνδέσμου
Η εξέλιξη της Ιατρικής και της αποκατάστασης είναι πραγματικά κάτι μοναδικό, και αυτό αποτυπώθηκε σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου. Ξεκάθαρο είναι πλέον στην περίπτωση του Πρόσθιου Χιαστού πως η επέμβαση πρέπει να γίνεται με το γόνατο ΧΩΡΙΣ οίδημα με πλήρη ενεργητική έκταση και πως η αποκατάσταση για επιστροφή στο παιχνίδι πρέπει να είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 9 μήνες.
Ότι ακούει ο αθλητής για γρηγορότερη επιστροφή σε αγωνιστικό επίπεδο, πρέπει να ξέρει ότι είναι επίφοβο για επανατραυματισμό, για τον απλό λόγο πως το μόσχευμα, το νευρομυϊκό σύστημα και η απεικόνιση του γόνατος στον εγκέφαλο δεν έχουν τη δυνατότητα να ωριμάσουν προ του 9μήνου. Η βαρύτητα των διεργασιών που συμβαίνουν στον εγκέφαλο για την οργάνωση της κίνησης μετά από ένα χειρουργείο ήδη καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι στην αποκατάσταση, ενώ το μόσχευμα επιλογής στην αποκατάσταση αθλητών ποδοσφαίρου, φαίνεται να είναι από τον τένοντα του τετρακέφαλου.
Τα κριτήρια είναι διαφορετικά για επιστροφή στην άθληση, επιστροφή στην άθληση με την ομάδα, επιστροφή σε παιχνίδι ( οικογενειακό ή φιλικό ) με την ομάδα και τέλος επιστροφή σε επίσημους αγώνες. Διαφορετικά στάδια αποκατάστασης λοιπόν με διαφορετικούς στόχους.
Build A bet: Όσα συμβαίνουν σε έναν αγώνα, συνδυάζονται σε ένα στοίχημα. |21+
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι ομιλίες για την πρόληψη των τραυματισμών.
Ήταν μοναδική ευκαιρία να ακούσουμε πώς διαχειρίζονται τους αθλητές τους ομάδες όπως η Γιουβέντους, η Άρσεναλ, η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ, Λίβερπουλ, Μπόρνμουθ, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης. Γίνονται συντονισμένες προσπάθειες και αναλύσεις που αφορούν στο πώς και πόσο οφείλει να προπονείται ο ποδοσφαιριστής / αθλητής ατομικά κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν ώστε να μειώνονται οι πιθανότητες τραυματισμού. Σε αυτό το επίπεδο επαγγελματικού αθλητισμού, πραγματοποιούνται εκτεταμένες έρευνες υπό την αιγίδα αυτών των ομάδων, ώστε να λείπουν οι ποδοσφαιριστές όσο λιγότερο γίνεται από τις προπονητικές και αγωνιστικές υποχρεώσεις τους.
Η εξέλιξη σε αυτό το κομμάτι είναι εμφανής, και οι ιδέες που εφαρμόζονται με επιτυχία σε αυτούς τους συλλόγους είναι πρωτοποριακές και αξιόλογες. Τα στοιχεία που κυρίως, παρακολουθούν και αξιολογούν σε αυτούς τους συλλόγους, για την κατάσταση των αθλητών τους είναι η απόσταση που διανύουν, τα μέτρα που τρέχουν σε υψηλή ταχύτητα ( περίπου > 21km/h ), μέτρα που τρέχουν με επιτάχυνση/επιβράδυνση, καθώς και ο αριθμός των σπριντ και το μήκος των σπριντ.
Η προπόνηση αντοχής στην ταχύτητα 2 φορές την εβδομάδα κατά τη διάρκεια της σεζόν, φαίνεται να έχει καλά αποτελέσματα στην μείωση των τραυματισμών. Δηλαδή ένας αθλητής που διανύει στους αγώνες πολλά χιλιόμετρα σε υψηλή ταχύτητα σε σχέση με την προπόνηση σε υψηλή ταχύτητα που κάνει μέσα στον μήνα, έχει αυξημένες πιθανότητες να τραυματιστεί.
Η πρόληψη επίσης επιτυγχάνεται όταν ο αθλητής προπονείται όσο πιο κοντά γίνεται στο τι κάνει στον αγώνα.
Για παράδειγμα: υπάρχει ένας μέσος όρος του τι κάνει ένα ακραίο μπακ κατά τι διάρκεια του αγώνα. Αλλά δύο ποδοσφαιριστές που παίζουν στην ίδια ομάδα και στην ίδια θέση πιθανότατα να συμπεριφέρονται τελείως διαφορετικά, όχι τακτικά, αλλά σωματικά στους αγώνες. Ο ιδανικότερος τρόπος για να κρατήσουμε τους δύο αυτούς ποδοσφαιριστές υγιείς κατά τη διάρκεια της σεζόν είναι να κάνει ο καθένας ότι έχει ανάγκη. Δεν γίνεται να κάνουν τα ίδια σπριντ ή την ίδια αντοχή όλοι οι ποδοσφαιριστές. Το μήκος των σπριντ στις προπονήσεις πρέπει να είναι διαφορετικό για τον κάθε ποδοσφαιριστή ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του.
Παρομοίως, οι ταχύτητες με τους ποδοσφαιριστές ακίνητους πλέον δεν έχουν θέση στην άθληση. Για τον απλούστατο λόγο πως ΠΟΤΕ ο αθλητής δεν κάνει σπριντ σε αγώνα περιμένοντας ακίνητος μέχρι να του σφυρίξει κάποιος για να ξεκινήσει. Παρ’όλη την προσπάθεια που γίνεται σε διεθνές επίπεδο, ήταν κοινή γνώση στο συνέδριο πως οι τραυματισμοί, για παράδειγμα των ισχιοκνημιαίων μυών ( ‘δικεφάλων’ ) παρουσιάζουν αύξηση τα τελευταία 10 χρόνια. Τέτοια στατιστικά στοιχεία καθιστούν ξεκάθαρο πως υπάρχουν ακόμα μεγάλα κενά γνώσης πάνω στον τρόπο προπόνησης και την πρόληψη τραυματισμών.
Τα κριτήρια επιστροφής σε αγωνιστικό επίπεδο μετά από τραυματισμό απασχολούν επίσης πολύ την επιστημονική κοινότητα.
Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή δεν υπάρχει η πολυτέλεια σε υψηλό επίπεδο άθλησης να λείπει ο αθλητής επ’ αόριστον. Για παράδειγμα, το ιδανικό ελάχιστο διάστημα που πρέπει να λείπει ένας ποδοσφαιριστής από αγωνιστική δράση μετά από μυϊκό τραυματισμό (όχι τρίτου βαθμού) είναι περίπου 50 ημέρες (τουλάχιστον 7 αγωνιστικές), ώστε να πέσει η ποσοστιαία πιθανότητα υποτροπής σε μονοψήφιο αριθμό. Πράγμα αδύνατο σε επαγγελματικό αλλά και σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Συνεπώς είναι πολύ σημαντικό να έχουμε στα υπ’όψιν μας πως αφού επιστρέφει ένας αθλητής μετά από μυϊκό τραυματισμό, η διαδικασία επούλωσης είναι ενεργή, πράγμα που σημαίνει πως ο αθλητής μπορεί να επιστρέψει παίζοντας λίγα λεπτά στην πρώτη επανεμφάνισή του, αυξάνοντας σταδιακά την συμμετοχή του σε δύο ημίχρονα.
Τα τελευταία δεδομένα στην αποκατάσταση των ιστών του σώματος (συνδέσμων, μυών και νεύρων) μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κίνηση, η σταδιακή έκθεση σε δύσκολο ασκησιολόγιο και η αποκατάσταση μέσα στο γήπεδο με την σωστή καθοδήγηση, για το πόσο και το τι θα κάνει ο αθλητής, είναι ο χρυσός κανόνας της ασφαλούς επιστροφής στην άθληση. Ένα στοιχείο που ήταν έντονο σε όλες τις σχετικές ομιλίες, ήταν πως δεν έχει καταφέρει ακόμα η επιστήμη να ‘επιταχύνει’ την φύση. Φυσικά και μπορεί να επιταχύνει την επούλωση, αλλά από ένα σημείο και μετά δεν μπορούμε ακόμα να επιταχύνουμε κάποιες διαδικασίες. Για αυτόν τον λόγο η επιστροφή σε ομαδική άθληση μετά από Χιαστό δεν πρέπει επ’ ουδενί να είναι πριν τους 9 μήνες.
Το σημαντικότερο κριτήριο επιστροφής σε αγωνιστικό επίπεδο, άσχετα με τη σημασία ή τον ιστό που έχει τραυματιστεί έχει να κάνει με την βεβαιότητα που ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ο αθλητής όταν αποδίδει σε ταχύτητες, άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης και αντοχή της τραυματισμένης περιοχής σε εκρηκτικές κινήσεις μετά από κόπωση. Αυτή η αυτοπεποίθηση χτίζεται μόνο με την επανάληψη και την σταδιακή αύξηση της δυσκολίας των ασκήσεων. Οι παθητικές θεραπείες εμφανίζονται, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, να έχουν πολύ περιορισμένα αποτελέσματα (PRP, βλαστοκύτταρα, μικροεπεμβάσεις, ρεύματα, λάμπες, shockwave, tecar κ.α.).
Η άσκηση που εντοπίζεται στην ρύθμιση του νευρομυϊκού συστήματος και τον συντονισμό ολόκληρου του σώματος μπορεί να μειώσει μέχρι και 50% τους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της σεζόν. Παρομοίως, αυτού του τύπου η άσκηση στην αποκατάσταση έχει τα καλύτερα αποτελέσματα στην μείωση της πιθανότητας υποτροπής. Δηλαδή το πώς συντονίζεται και κινείται το κεφάλι, η σπονδυλική στήλη, η λεκάνη, το γόνατο και ο αστράγαλος κατά την πραγματοποίηση προσγειώσεων προβλεπόμενων και μη, αλλαγής κατεύθυνσης με ταχύτητα, με μπάλα, στροφών μετά από άλμα και άλλα πολλά θα καθορίσουν πώς θα ξαναμάθει το σώμα να κινείται σωστά ώστε να ενεργοποιείτε με σωστά πρότυπα κίνησης.
Η απλή ενδυνάμωση με βάρη ή squat ή λάστιχα έχει παρέλθει εδώ και καιρό. Τα τελευταία είναι μέσα που βοηθάνε, αλλά δεν ολοκληρώνουν την αποκατάσταση ή την συντήρηση του σώματος του αθλητή.
Συνοψίζοντας, η εμπειρία ήταν μοναδική
Πάρα πολλές γραμμές θα μπορούσαν να γραφτούν ακόμα για την πρόληψη και την αποκατάσταση ερασιτεχνών ή επαγγελματιών αθλητών. Το Καμπ Νου μεγαλοπρεπές και άξιο να στεγάσει μια τέτοια διοργάνωση, αν και δύο αίθουσες θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερες προς εξυπηρέτηση των συμμετεχόντων. Τέτοια συνέδρια γίνονται ανά τον κόσμο και πρέπει να γίνονται, γιατί πέρα από γνώση δίνουν και ερεθίσματα στους συμμετέχοντες για να εξελίξουν την κλινική πρακτική τους και γνώση.
Αυτός είναι και ο σκοπός μιας τέτοιας συγκέντρωσης ανθρώπων που ασχολούνται με παρόμοιο αντικείμενο: να ακουστούν ιδέες, εξελίξεις και απόψεις από διαφορετικές ειδικότητες για να μεταλαμπαδεύεται η γνώση και να εξελίσσεται η πρακτική και έξω από τα ερευνητικά κέντρα, προς τον γενικό πληθυσμό που αθλείται ημι-επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά, χωρίς τα μέσα που υπάρχουν σε όλους τους μεγάλους συλλόγους.
Υ.Γ. Οι παραπάνω πληροφορίες είναι γνώσεις που δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν σαν δεδομένα. Ο κάθε αθλητής πρέπει να ακούει και να ακολουθεί τις οδηγίες που του δίνουν οι ειδικοί για την περίπτωσή του ατομικά. Καλούμε όσους επαγγελματίες υγείας διαβάσουν αυτό το κείμενο να αξιολογήσουν ατομικά τον κάθε ασθενή πριν μοιραστούν ή εφαρμόσουν στην πρακτική τους πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το άρθρο.
Δείτε επίσης για σήμερα
Σύγκριση αποδόσεων εργαλείο ή πανάκεια;
Τραγωδία του Μονάχου: Όταν πάγωσε ο χρόνος
*αφορά μόνο το τελικό αποτέλεσμα και ισχύουν όροι και προϋποθέσεις | +21
