Κύπελλο Εκθέσεων, Κύπελλο UEFA και πλέον Europa League. Ένας θεσμός, μια ιστορία στον χώρο του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Από το 1955 όπου υπάρχει στον «χάρτη» η συγκεκριμένη διοργάνωση βρισκόταν πάντα στην σκιά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και μετέπειτα ChampionsLeague. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν τραβά πάνω της τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.
Όπου και να είσαι, είναι και το Casino σου | 24χ7 | +21
Γυρνάμε τον χρόνο πίσω και σας παρουσιάζουμε
Αρχικά έχουμε το Κύπελλο Εκθέσεων. Η διοργάνωση αυτή ξεκίνησε από την ιδέα τριών μεγάλων παραγόντων στον Ευρωπαϊκό «πίνακα» των Έρνστ Τόμσεν (Ελβετός), Οτορίνο Μπαράσι (Ιταλός) και Σερ Στάνλεϊ Ρους (Αγγλία), οι οποίοι μετέπειτα έγιναν ανώτεροι αξιωματούχοι της FIFA.
Όσον για το συγκεκριμένο όνομα που δόθηκε στην διοργάνωση, προήλθε από το γεγονός ότι γινόταν ώστε να προβληθούν προς τα έξω οι διεθνείς εμπορικές εκθέσεις ενώ δικαίωμα συμμετοχής είχαν οι ομάδες των πόλεων που φιλοξενούσαν αυτές τις εκθέσεις χωρίς να παίζει ρόλο τι θέση είχαν τερματίσει στο εγχώριο Πρωτάθλημα τους.
Αρχικά είχε προβλεφτεί η κάθε διοργάνωση να διαρκεί δύο σεζόν όμως την πρώτη φορά χρειάστηκε και τρίτος χρόνος. Κεντρικό μήνυμα του Κυπέλλου Εκθέσεων ήταν το «μία πόλη, μία ομάδα» για αυτό και οι ομάδες συμμετείχαν με το όνομα της πόλης όπως ήταν π.χ. η Βασιλεία, η Φρανκφούρτη, το Μπέρμιγχαμ, η Κοπεγχάγη, η Βαρκελώνη, το Λονδίνο κ.α. Μάλιστα η σύνθεση της κάθε ομάδας αποτελούταν από παίκτες από όλους τους συλλόγους της κάθε πόλης. Π.χ. η Βαρκελώνη είχε δέκα παίκτες από την Μπαρτσελόνα και έναν από την Εσπανιόλ και το Λονδίνο είχε ποδοσφαιριστές από έντεκα διαφορετικούς συλλόγους της πρωτεύουσας της Αγγλίας.
Πρώτη τροπαιούχος ομάδα της διοργάνωσης ήταν η Βαρκελώνη, η οποία στο «τρίχρονο» Κύπελλο Εκθέσεων κατάφερε να το κατακτήσει σε διπλούς τελικούς απέναντι στο Λονδίνο. Τα πρώτα χρόνια μέχρι και το 1964 ήταν… ισπανικά αφού με εξαίρεση την σεζόν 60-61, όπου το Κύπελλο πήγε στα χέρια της Ρόμα, όλες τις υπόλοιπες σεζόν πανηγύρισαν ομάδες από την Ισπανία. Πότε η Βαρκελώνη (δις), πότε η Βαλένθια (δις) και πότε η Σαραγόσα.
Στην συνέχεια στην αντεπίθεση πέρασαν οι ομάδες από την Αγγλία με τις Λιντς, Λονδίνο και Νιουκάστλ να πανηγυρίζουν την κατάκτηση του τροπαίου ενώ Φερεντσβάρος, Ζάγκρεμπ και Μπαρτσελόνα ήταν οι υπόλοιπες νικήτριες του θεσμού
Μάλιστα στις 22 Σεπτεμβρίου του 1971 διεξήχθη ο τελικός των τελικών ώστε να βγει η ομάδα που θα κρατήσει για πάντα στην τροπαιοθήκη της το αυθεντικό τρόπαιο της διοργάνωσης. Συγκεκριμένα στο παιχνίδι αυτό αναμετρήθηκαν η πολυνίκης του θεσμού, Βαρκελώνη, η οποία αντιμετώπισε την τελευταία νικήτρια, Λίντς. Ο αγώνας έγινε στο Καμπ Νου της Βαρκελώνης και νικήτρια αναδείχθηκε η Βαρκελώνη με 2-1.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Βαρκελώνη (Ρίνους Μίχελς): Σαντουρνί, Ριφέ, Ελάδιο, Τόρες, Γκαγιέγο, Κόστας, Ρέχας, Κάρλος, Ντουένιας, Μάρσιαλ, Ασένσι (Φουστέ).
Λιντς (Ντον Ρέβι): Σπρέικ, Ρήνι, Ντέιβι, Μπρέμνερ, Τζ. Τσάρλτον, Χάντερ, Λόριμερ, Τζόρνταν, Μπέλφιτ, Τζάιλς, Γκάλβιν.
Αναλυτικά οι τελικοί στο Κύπελλο Εκθέσεων:
| ΣΕΖΟΝ | ΤΕΛΙΚΟΣ | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ |
| 1955-58 | Μπαρτσελόνα – Μικτή Λονδίνου | 2-2 (Λονδίνο), 6-0 (Βαρκελώνη) |
| 1958-60 | Μπαρτσελόνα – Μπέρμιγχαμ | 0-0 (Μπέρμιγχαμ), 4-1 (Βαρκελώνη) |
| 1960-61 | Ρόμα – Μπέρμιγχαμ | 2-2 (Μπέρμιγχαμ), 2-0 (Ρώμη) |
| 1961-62 | Βαλένθια – Μπαρτσελόνα | 6-2 (Βαλένθια), 1-1 (Βαρκελώνη) |
| 1962-63 | Βαλένθια – Διναμό Ζάγκρεμπ | 2-1 (Ζάγκρεμπ), 2-0 (Βαλένθια) |
| 1963-64 | Ρεάλ Σαραγόσα – Βαλένθια | 2-1 (Βαρκελώνη) |
| 1964-65 | Φερεντσβάρος – Γιουβέντους | 1-0 (Τορίνο) |
| 1965-66 | Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Σαραγόσα | 0-1 (Βαρκελώνη), 4-2 (Σαραγόσα) |
| 1966-67 | Διναμό Ζάγκρεμπ – Λίντς | 2-0 (Ζάγκρεμπ), 0-0 (Λίντς) |
| 1967-68 | Λίντς – Φερεντσβάρος | 1-0 (Λίντς), 0-0 (Βουδαπέστη) |
| 1968-69 | Νιούκαστλ – Ουΐπεστ | 3-0 (Νιούκσταλ), 3-2 (Βουδαπέστη) |
| 1969-70 | Άρσεναλ – Άντερλεχτ | 1-3 (Βρυξέλες), 3-0 (Λονδίνο) |
| 1970-71 | Λίντς – Γιουβέντους | 2-2 (Τορίνο), 1-1 (Λίντς) (εκτός έδρας γκολ) |
Δεκαετία 1970:
Από το 1971 περνάμε στην πιο σύγχρονη μορφή του θεσμού, το πιο γνωστό σε όλους ΚύπελλοUEFA. Από την σεζόν 1971-72 μέχρι και την αντίστοιχη του 1996-97 οι τελικοί ήταν διπλοί με αγώνες και στις δύο έδρες των δύο φιναλίστ. Στην συγκεκριμένη διοργάνωση είχε οριστεί εξ αρχής να συμμετάσχουν οι ομάδες που τερμάτιζαν μετά τις Πρωταθλήτριες σε κάθε χώρα. Τα πρώτα χρόνια κυριαρχούσαν στο Κύπελλο UEFAοι βρετανικές ομάδες με αποτέλεσμα και ο παρθενικός τελικός να αποτελεί από αγγλικά σωματεία. Συγκεκριμένα την περίοδο 1971-1972 οι Γουλβς και Τότεναμ διασταύρωναν τα ξίφη τους με τους «πετεινούς» να κατακτούν το τρόπαιο με νικώντας το εκτός έδρας παιχνίδι με 2-1 και παίρνοντας ισοπαλία στην ρεβάνς με 1-1.
Εκτός από την Τότεναμ που κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο της διοργάνωσης, η συνέχεια είχε και πάλι άρωμα… Αγγλίας. Την επόμενη σεζόν (1972-73) η Λίβερπουλ είναι εκείνη που θα πάρει τα σκήπτρα, όταν σε διπλούς τελικούς θα επιβληθεί με συνολικό σκορ 3-2 της γερμανικής, Γκλάντμπαχ. Ωστόσο λίγο έλειψε οι «ρεντς» να γκρεμίσουν ότι είχαν χτίσει όλη την σεζόν αφού παρά την νίκη τους στον πρώτο τελικό με 3-0 μέσα στο «Άινφιλντ», γνώρισαν την ήττα στην Γερμανία με 2-0, όμως πανηγύρισαν έστω και δύσκολα την κατάκτηση του τίτλου.
Build A bet: Όσα συμβαίνουν σε έναν αγώνα, συνδυάζονται σε ένα στοίχημα. |21+
Την περίοδο 1973-74 η Τότεναμ είχε την ευκαιρία να επιστρέψει στον θρόνο της όμως στους τελικούς δεν κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Φέγενορντ. Στον πρώτο τελικό που έγινε στο Λονδίνο, οι δύο φιναλίστ αναδειχθήκαν ισόπαλοι με 2-2 με τους Ολλανδούς να μην χάνουν την ευκαιρία και στην ρεβάνς μέσα στο σπίτι τους να κερδίσουν το βαρύτιμο τρόπαιο επικρατώντας με 2-0.
Ότι δεν κατάφερε η Γκάντμπαχ το 1972-73 το έκανε δύο χρόνια αργότερα. Στην θέση της Λίβερπουλ ήταν η Τβέντε, η οποία όμως δεν θα καταφέρει να κρατήσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το τρόπαιο στην Ολλανδία. Μάλιστα το αξιοσημείωτο είναι πως το πρώτο ματς που έγινε στην Γερμανία έληξε ισόπαλο δίχως τέρματα, όμως αυτό δεν έριξε την αυτοπεποίθηση στην Γκλάντμπαχ, η οποία πήγε μέσα στην έδρα της Τβέντε και επικράτησε 5-1 των Ολλανδών παίρνοντας πανηγυρικά ότι έχασε δύο χρόνια νωρίτερα.
Την Γκλάντμπαχ θα διαδεχτεί στον θρόνο η Λίβερπουλ. Οι «ρεντς» την περίοδο 1975-76 θα επιστρέψουν στον θρόνο τους επικρατώντας της Κλαμπ Μπριτζ με 3-2 στην Αγγλία και αποσπώντας με 1-1. Εν συνεχεία σειρά θα πάρει η Γιουβέντους, η οποία με το εκτός έδρας γκολ θα πάρει τον τίτλο (1-0, 1-2). Μετά την «Μεγάλη Κυρία» σειρά θα πάρει η Αϊντχόβεν. Ο Ολλανδικός σύλλογος θα φέρει και πάλι την κούπα στην χώρα της «τουλίπας», μετά την νίκη με 3-0 στην έδρα της επί της Μπαστιά, έχοντας φύγει νωρίτερα με την λευκή ισοπαλία από την Γαλλία.
1978-79. Η Γκλάντμπαχ για τρίτη φορά μέσα στην δεκαετία θα βρεθεί σε τελικό της διοργάνωσης. Αντίπαλός της αυτή την φορά είναι ο Ερυθρός Αστέρας. Το πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στους δύο φιναλίστ στην Γιουγκοσλαβία δεν θα βρει νικητή (1-1) και το τρόπαιο θα κριθεί στον επαναληπτικό της Γερμανίας. Εκεί η Γκλάντμπαχ δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη και για δεύτερη φορά θα κατακτήσει το Κύπελλο UEFA.
Αναλυτικά οι τελικοί της δεκαετίας:
| ΣΕΖΟΝ | ΟΜΑΔΑ Α | ΟΜΑΔΑ Β | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ |
| 1971-72 | Γουλβς | Τότεναμ | 1-2, 1-1 |
| 1972-73 | Λίβερπουλ | Γκλάντμπαχ | 3-0, 0-2 |
| 1973-74 | Τότεναμ | Φέγενορντ | 2-2, 0-2 |
| 1974-75 | Γκλάντμπαχ | Τβέντε | 0-0, 5-1 |
| 1975-76 | Λίβερπουλ | Κλαμπ Μπριζ | 3-2, 1-1 |
| 1976-77 | Γιουβέντους | Αθλ.Μπιλμπάο | 1-0, 1-2 |
| 1977-78 | Μπαστιά | Αϊτχόβεν | 0-0, 0-3 |
| 1978-79 | Ερυθρός Αστέρας | Γκλάντμπαχ | 1-1, 0-1 |
Δεκαετία 1980
Η νέα δεκαετία θα αρχίσει όπως τελείωσε η προηγούμενη, δηλαδή με την Γκλάντμπαχ στον τελικό. Όμως στον γερμανικό εμφύλιο κόντρα στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης δεν θα καταφέρει να κάνει ότι έναν χρόνο νωρίτερα. Η ομάδα της Φρανκφούρτης παρά το γεγονός πως στο πρώτο παιχνίδι θα χάσει με 3-2, θα καταφέρει μέσα στην έδρα της να ανατρέψει την κατάσταση και επικρατώντας με 1-0 στον επαναληπτικό θα πάρει για πρώτη φορά στην ιστορία της το βαρύτιμο τρόπαιο.
Για να φτάσουμε στην περίοδο 80-81. Μετά από αρκετά χρόνια το τρόπαιο θα επιστρέψει στην Αγγλία για χάρτη της Ίπσουιτς. Ο βρετανικός σύλλογος θα δυσκολευτεί απέναντι στην Άλκμααρ αλλά αυτό δεν θα τις στερήσει την χαρά για τον παρθενικό της ευρωπαϊκό τίτλο. Στον πρώτο αγώνα η Ίπσουιτς θα επικρατήσει άνετα της αντίπαλου της με 3-0 όμως στον επαναληπτικό της Ολλανδίας θα δει «τον χάρο με τα μάτια» αφού έχασε με 4-2 όμως κατάφερε να πανηγυρίσει την κατάκτηση του τροπαίου.
Και πάμε στην Γκέτεμποργκ. Η πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος σε σουηδική ομάδα είναι γεγονός. Οι Σκανδιναβοί θα αντιμετωπίσουν στον τελικό της διοργάνωσης το Αμβούργο και με νίκες μέσα έξω (1-0, 3-0) θα φέρουν για πρώτη φορά το Κύπελλο UEFA στην Σουηδία. Την επόμενη χρονιά η κούπα θα κατηφορίσει και θα πάει προς Βέλγιο πλευρά για χάρη της Άντερλεχτ. Η ομάδα των Βρυξελλών θα κοντραριστούν με την Μπενφίκα στους τελικούς και μετά την νίκη τους με 1-0 στον πρώτο τελικό θα πάνε στην Λισαβόνα ώστε να τα παίξουν όλα για όλα. Στον επαναληπτικό της Πορτογαλίας, οι Βέλγοι θα αποσπάσουν την ισοπαλία με 1-1 και θα φύγουν έχοντας στις αποσκευές τους το βαρύτιμο τρόπαιο.
Μάλιστα η Άντερλεχτ έφτασε μία ανάσα από το να διατηρήσει τον τίτλο αφού την αμέσως επόμενη σεζόν έφτασε και πάλι στον τελικό της διοργάνωσης. Αντίπαλος η μεγάλη Τότεναμ με το 1-1 του πρώτου ματς να αφήνει ανοικτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό. Στο Λονδίνο όμως το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο όπως και στην παράταση με τον τίτλο να κρίνεται στα πέναλτι. Εκεί πιο εύστοχοι ήταν οι Άγγλοι, οι οποίος με 4-3 θα κατακτήσουν για και πάλι την κούπα του Κυπέλλου UEFA.
Για να έρθει η σειρά της τεράστιας Ρεάλ Μαδρίτης. Η «βασίλισσα» της Ευρώπης και το αφεντικό του ChampionsLeague θα βρεθεί στο Κύπελλο UEFA όμως δεν θα αφήσουν την ευκαιρία να κατακτήσουν ακόμα ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Στον τελικό θα βρεθεί αντιμέτωπη με την Ουγγρική, Βιντεότον, και θα τελειώσει την υπόθεση… τρόπαιο από το πρώτο ματς. Στην Ουγγαρία οι Μαδριλένοι θα επικρατήσουν με 3-0 των αντιπάλων τους και η ρεβάνς θα αποτελέσει τυπική διαδικασία (0-1).
Μάλιστα και την αμέσως επόμενη σεζόν το τρόπαιο θα παραμείνει στην Μαδρίτη. Η Ρεάλ για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν θα βρεθεί στο Κύπελλο UEFA και στην θέση της Βιντεότον είναι πλέον η Κολωνία. Οι Μαδριλένοι και πάλι θα τελειώσουν το «παραμύθι» από το πρώτο παιχνίδι αφού μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» θα επικρατήσουν των «κριαριών» με 5-1. Επομένως η νίκη των Γερμανών στον δεύτερο παιχνίδι με 2-0 δεν άλλαξε τα δεδομένα με την Ρεάλ Μαδρίτης να κατακτά τον συγκεκριμένο τίτλο για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν.
Σεζόν 1986-87 . Η επιστροφή της Γκέτεμποργκ είναι γεγονός. Οι Σουηδοί έπειτα από πέντε χρόνια θα βρεθούν και πάλι σε τελικό της δεύτερης εν τάξει διοργάνωσης της Γηραιάς Ηπείρου. Αντίπαλος αυτή την φορά είναι η Νταντί Γιουνάιτεντ με τους Σουηδούς μέσα στην έδρα τους να κάνουν το «μισό» έργο και να επικρατούν με 1-0. Επομένως το 1-1 του επαναληπτικού επανέφερε τον Κύπελλο στην Γκέτεμποργκ.
Για να έρθει και η σειρά της Μπάγερ Λεβερκούζεν. Οι Γερμανοί για πρώτη φορά στην ιστορία τους θα φτάσουν σε ευρωπαϊκό τελικό έχοντας απέναντί τους την Εσπανιόλ. Οι δύο φιναλίστ σίγουρα χρειάστηκαν αρκετές… «ασπιρίνες» αφού το τρόπαιο κρίθηκε στα πέναλτι έπειτα από τις δύο νίκες της κάθε ομάδας με 3-0 στις έδρες τους. Στον επαναληπτικό της Γερμανίας η Μπάγερ θα επικρατήσει από την «άσπρη βούλα» των Καταλανών με 3-2 θα πανηγυρίσει την κατάκτηση του τίτλου.
Και η δεκαετία θα κλείσει σε… ιταλικά χέρια. Στον τελευταία τελικό της δεκαετίας αντιμέτωπες θα βρεθούν Νάπολι (του Μαραντόνα) και Στουτγάρδη (του Κλίνσμαν). Με τον «Ντιεγκίτο» να είναι στα φόρτε του οι Ιταλοί θα επικρατήσουν με 2-1 μέσα στο σπίτι τους και σε συνδυασμό με το 3-3 του επαναληπτικού θα κατακτήσουν το τρόπαιο.
Αναλυτικά οι τελικοί Κύπελλο UEFA της δεκαετίας:
| ΣΕΖΟΝ | ΟΜΑΔΑ Α | ΟΜΑΔΑ Β | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ |
| 1979-80 | Γκλάντμπαχ | Άιντραχτ Φρανκφούρτης | 3-2, 0-1 |
| 1980-81 | Ίπσουιτς | Άλκμααρ | 3-0, 2-4 |
| 1981-82 | Γκέτεμποργκ | Αμβούργο | 1-0, 3-0 |
| 1982-83 | Άντερλεχτ | Μπενφίκα | 1-0, 1-1 |
| 1983-84 | Άντερλεχτ | Τότεναμ | 1-1, 1-1, (3-4 πεν.) |
| 1984-85 | Βιντεότον | Ρεάλ Μαδρίτης | 0-3, 1-0 |
| 1985-86 | Ρεάλ Μαδρίτης | Κολωνία | 5-1, 0-2 |
| 1986-87 | Γκέτεμποργκ | Νταντί Γ. | 1-0, 1-1 |
| 1987-88 | Εσπανιόλ | Λεβερκούζεν | 3-0, 0-3 (2-3 πεν.) |
| 1988-89 | Νάπολι | Στουτγάρδη | 2-1, 3-3 |
Δεκαετία 1990:
Η ιταλική επανάσταση. Στην Ιταλία παρέμεινε η κούπα και την επόμενη χρονιά. Και αυτό ήταν φυσικό αφού η δεκαετία ξεκίνησε με ιταλικό εμφύλιο στον τελικό. Γιουβέντους και Φιορεντίνα συγκρούστηκαν με φόντο το βαρύτιμο τρόπαιο και η «Μεγάλη Κυρία» ήταν εκείνη που χαμογέλασε. Στο πρώτο ματς στο Τορίνο, η Γιουβέντους επικράτησε με 3-1 κάνοντας το τεράστιο βήμα για την κατάκτηση της κούπας με το 0-0 να επισφραγίζει το αποτέλεσμα
Ιταλικό εμφύλιο θα έχουμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά και μάλιστα με διαφορετικούς αντιπάλους. Ίντερ και Ρόμα θα βρεθούν στους τελικούς με τους «νερατζούρι» να αποκτούν σαφέστατο προβάδισμα μετά το 2-0 του πρώτου αγώνα στο «Τζουζέπε Μεάτσα». Όμως οι Ρωμαίοι στον επαναληπτικό του Ολίμπικο πάλεψαν το ματς, πήραν την νίκη με 1-0, αλλά όχι και το τρόπαιο.
Μάλιστα την αμέσως επόμενη χρονιά και έκτη (διαφορετική) ιταλική ομάδα σε τρία χρόνια θα βρεθεί στον τελικό και αυτή ήταν η Τορίνο. Η ομάδα της Βόρειας Ιταλίας θα αντιμετωπίσει σε διπλούς τελικούς τον Άγιαξ, όμως η Ολλανδοί θα καταφέρουν να σπάσουν (για έναν χρόνο όμως) την ιταλική κυριαρχία. Ο «Αίαντας» θα σταθεί και τυχερός αφού χωρίς να νικήσει και με το εκτός έδρας γκολ θα κατακτήσει τον τίτλο (2-2, 0-0).
Όμως η κούπα δεν άντεχε να μείνει εκτός Ιταλίας για πολλά χρόνια. Την σεζόν 1992-93, η Γιουβέντους θα βρεθεί και πάλι στον τελικό με την Ντόρτμουντ να μην μπορεί να σταθεί εμπόδιο στους «μπιανκονέρι» αφού η ομάδα του Τορίνο θα πάρει δύο νίκες με 3-1 και 3-0 στους δύο τελικούς και μαζί θα επιστρέψει πανηγυρικά στον θρόνο της.
Την επόμενη χρονιά η κούπα δεν θα πάει και πολύ μακριά. Όπως και στην αρχή της δεκαετίας, έτσι και τώρα το Κύπελλο θα κάνει και πάλι την διαδρομή Τορίνο – Μιλάνο. Από τα χέρια της Γιουβέντους η κούπα θα πάει σε εκείνα της Ίντερ με τους Μιλανέζους να επικρατούν με δύο νίκες και μάλιστα με το ίδιο σκορ της Σάλτσμπουργκ (1-0).
Για να επιστρέψουμε και πάλι στους ιταλικούς εμφυλίους την επόμενη χρονιά. Πάρμα και Γιουβέντους θα διαστραβόσουν τα ξίφη τους με τους Παρμεζιάνους να κατακτούν για πρώτη φορά στην ιστορία τους το βαρύτιμο τρόπαιο. Συγκεκριμένα στο πρώτο ματς του «Αρτέμιο Φράνκι» η Πάρμα θα νικήσει με 1-0 της Γιουβέντους, με την «Μεγάλη Κυρία» να μην μπορεί να γυρίσει την εις βάρος της κατάσταση στον ημιτελικό και το 1-1 βρίσκει την Πάρμα να πανηγυρίζει.
Κάπου εκεί όμως ήρθε και ο καιρός να λάβει τέλος η ιταλική κυριαρχία. Για πρώτη φορά μέσα στην δεκαετία δεν θα βρεθεί ιταλική ομάδα στον τελικό. Την σεζόν 1995-95 οι Μπάγερν Μονάχου θα αντιμετωπίσει την Μπορντό στον τελικό του με τους «Βαυαρούς» να κατακτούν πανηγυρικά τον τίτλο αφού επικράτησε και στα δύο παιχνίδια (2-0, 3-1).
Για να φτάσουμε στην σεζόν 1996-97, η οποία θα είναι και η τελευταία όπου θα έχουμε διπλούς τελικούς. Σάλκε και Ίντερ είναι οι φιναλίστ με τους Γερμανούς να καταφέρουν να κρατήσουν την κούπα στην χώρα τους. Οι «μπλε» όμως χρειάστηκαν και τον παράγοντα τύχη ώστε να τα καταφέρουν αφού το τρόπαιο κρίθηκε στα πέναλτι του επαναληπτικού αγώνα στο Μιλάνο. Η Σάλκε στο πρώτο ματς είχε κερδίσει με 1-0, σκορ με το οποίο ηττήθηκε στο «Τζουζέπε Μεάτσα». Αποτέλεσμα αυτό το παιχνίδι να οδηγηθεί στα πέναλτι εκεί όπου οι Γερμανοί ήταν πιο εύστοχοι και πήραν το τρόπαιο με 4-1.
Αναλυτικά οι τελικοί της δεκαετίας (με διπλούς τελικούς):
| ΣΕΖΟΝ | ΟΜΑΔΑ Α | ΟΜΑΔΑ Β | ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ |
| 1989-90 | Γιουβέντους | Φιορεντίνα | 3-1, 0-0 |
| 1990-91 | Ίντερ | Ρόμα | 2-0, 0-1 |
| 1991-92 | Τορίνο | Άγιαξ | 2-2, 0-0 |
| 1992-93 | Ντόρτμουντ | Γιουβέντους | 1-3, 0-3 |
| 1993-94 | Σάλτσμπουργκ | Ίντερ | 0-1, 1-1 |
| 1994-95 | Πάρμα | Γιουβέντους | 1-0, 1-1 |
| 1995-96 | Μπάγερν Μονάχου | Μπορντό | 2-0, 3-1 |
| 1996-97 | Σάλκε | Ίντερ | 1-0, 0-1 (4-1 πεν.) |
Και πλέον πάμε στην νέα εποχή του Κυπέλλου UEFA όπου ο τίτλος κρινόταν σε έναν τελικό, ο οποίο γινόταν σε ουδέτερη έδρα. Ντεμπούτο του νέο συστήματος έχουμε την σεζόν 1997-98 με την Ίντερ και την Λάτσιο να συνθέτουν έναν ακόμα ιταλικό τελικό. Τόπος του μεγάλου αγώνα είναι το Παρίσι με τους «νερατζούρι» να μην αφήνουν περιθώρια αντίδρασης στους αντιπάλους του και με 3-0 να πανηγυρίζουν για ακόμα μία φορά την κατάκτηση του τροπαίου.
Σε ιταλικά χέρια παρέμεινε η κούπα και την αμέσως επόμενη σεζόν. Πάρμα και Μαρσέιγ θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στην Μόσχα με την ομάδα του Αλμπέρτο Μαλεζάνι και των νεαρών, Ερνάν Κρέσπο, Τζιαλοίτζι Μπουφόν, Φάμπιο Καναβάρο να κατακτά το τρόπαιο με 3-0.
Επόμενο ραντεβού στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Φιναλίστ αυτή την φορά είναι οι Γαλατάσαραι και Άρσεναλ. Οι Τούρκοι θα γράψουν την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία τους αφού απέναντι στα «διαμάντια» του Αρσέν Βενγκέρ. Η ομάδα της Κωνσταντινούπολης σε καταφέρει να κλείσει τους διαδρόμους στους Λονδρέζους στήνοντας την κούπα… στο σημείο του πέναλτι. Εκεί οι Τούρκοι ήταν πιο εύστοχοι και με 4-1 έκαναν το μεγάλο μπαμ.
Για να φτάσουμε στην σεζόν 2000-01 και στον τελικό του Ντόρτμουντ. Εκεί Λίβερπουλ και Αλαβές θα προσφέρουν το πιο πλούσιο θέαμα που έχουμε δει ποτέ σε τελικό του EuropaLeague. Άγγλοι και Ισπανοί θα σκοράρουν από οκτώ φορές και το 4-4 θα στείλει το ματς στην παράταση. Εκεί ίσχυε ο κανονισμός του «χρυσού» γκολ και αποδείχτηκε ολόχρυσο για τους «ρεντς» αφού ένα αυτογκόλ του Γκέλι θα στείλει την κούπα στο Λίβερπουλ.
Απολαυστικός ήταν και ο επόμενος τελικός που διεξήχθη Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Εκεί θα βρεθεί η οικοδέσποινα Φέγενορντ έχοντας ως αντίπαλο την Ντόρτμουντ. Ολλανδοί και Γερμανοί θα προσφέρουν θέαμα όμως τις εντυπώσεις θα τις κρατήσει η Φέγενορντ καθώς οι Φαν Χόιντοκ και Τόμασαν αποτελούσαν ένα εξαιρετικό επιθετικό δίδυμο της εποχής και με τρία γκολ έδωσαν το τρόπαιο στην ολλανδική ομάδα με 3-2.
Όπου και να είσαι, είναι και το Casino σου | 24χ7 | +21
Την Φέγενορντ θα διαδεχτεί η Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο, η οποία για να φτάσει στον μεγάλο τελικό άφησε εκτός τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά του θεσμού στην παράταση του «Απόστολος Νικολαΐδης». Στον τελικό της Σεβίλλης αντίπαλος των «δράκων» ήταν η εξαιρετική Σέλτικ του Χένρικ Λάρσον. Το ματς ήταν ντέρμπι σε όλη την διάρκειά του όμως το «άστρο» του Μουρίνιο μιλούσε από τότε. Ένα γκολ στην παράταση ήταν αρκετό για την Πόρτο και με το τελικό 3-2 η Πορτογάλοι κατέκτησαν για δεύτερη φορά ευρωπαϊκό τρόπαιο (είχαν και έναν ChampionsLeague).
Για να φτάσουμε στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας τον Μάιο του 2004. Λίγες μέρες πριν η Ελλάδα γίνει γνωστή Παγκοσμίως με την κατάκτηση του Euro και την διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων, η Βαλένθια και η Μαρσέιγ διασταύρωσαν τα ξίφη τους στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου UEFA. Το παιχνίδι στο πρώτο μέρος του ήταν αμφίρροπο όμως η αποβολή του Μπαρντέζ άλλαξε τα δεδομένα στην επανάληψη. Έτσι οι «νυχτερίδες» εκμεταλλεύτηκαν το αριθμητικό τους πλεονέκτημα και με 2-0 πανηγύρισαν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού. Μάλιστα στην αρχή της δεκαετίας η Βαλένθια είχε πάει δύο φορές στον τελικό του ChampionsLeague όμως έφυγε με άδεια χέρια.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Βαλένθια: Σαντιάγο Κανιθάρες, Κούροο Τόρρες, Ρομπέρτο Φαμπιάν Αγιάλα, Κάρλος Μαρτσένα (86′ Μαουρίτσιο Πελεγκρίνο), Αμεντέο Καρμπόνι, Φρανσίσκο Ρουφέτε (63′ Πάμπλο Αϊμάρ), Νταβίντ Αλμπέλδα, Ρουμπέν Μπαράχα, Βιθέντε, Μιγέλ Άνχελ Ανγούλο, Μίστα (83′ Μοχάμεντ Σισσόκο)
Ολυμπίκ Μαρσέιγ: Φαμπιέν Μπαρτέζ, Ντεμίτριους Φερέιρα, Χαμπίμπ Μπεγιέ, Μπραχίμ Χεμπντανί, Αμπντουλαγιέ Μεϊτέ, Μανουέλ Ντος Σάντος, Στιβ Μαρλέ, Μάθιου Φλαμινί (71′ Λορέν Μπατλ), Σιλβέν Ν’ Νταγιέ (84′ Φάμπιο Σελεστίνι), Σαμέλ Μεριέμ (45′ Ζερεμί Γκαβανόν), Ντιντιέ Ντρογκμπά
Μάιος 2005. Στο «Ζοσέ Αλβαράδε» της Λισαβόνας η οικοδέσποινα, Σπόρτινγκ, θα φιλοξενήσει στον τελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με όλες τις ενδείξεις να είναι υπέρ των «λιονταριών», όπως και το γρήγορο προβάδισμα τους. Όμως οι Ρώσοι φέρνοντας το ματς τούμπα κατάφεραν να κάνουν την ολική επαναφορά και με 3-1 να φέρουν για πρώτη φορά την κούπα επί Ρωσικού εδάφους.
Από την επόμενη χρονιά θα αρχίσει η κυριαρχία της Σεβίλλης. Η ομάδα της Ανδαλουσίας στον τελικό του Αϊντχόβεν το 2006 δεν θα αφήσει περιθώρια αντίδρασης στην έκπληξη του θεσμού, Μίντλεσμπρο και με την παρέα του Έντσο Μαρέσκα να κάνει «όργια» οι Ισπανοί θα επικρατήσουν με 4-0 της αντίστοιχης του Μαρκ Βίντουκα και θα κατακτήσουν το τρόπαιο.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Μίντλεσμπρο: Σβάρτσερ, Πάρναμπι, Ρίγκοτ, Σάουθγκεϊτ, Κεντρού (70΄ Αϊγεγκμπένι), Ρόσεμπακ, Μπόατενγκ, Μόρισον (46΄ Μακαρόνε), Ντάουνινγκ, Βίντουκα (86΄ Κάτερμολ), Χάσελμπαϊν
Σεβίλλη: Πάλοπ, Ντάνιελ Αλβες, Χάβι Ναβάρο, Εσκουντέ, Ντάβιντ, Μάρτι, Μαρέσκα, Χέσους Νάβας, Αντριάνο (86΄ Πουέρτα), Λουίς Φαμπιάνο (72΄ Ρενάτο), Σαβιόλα (46΄ Κανουτέ)
Μάλιστα οι Σεβιγιάνοι θα διατηρήσουν την κούπα στο «σπίτι τους» και για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Όπως στον τελικό της Γλασκώβης το 2007 απέναντι στην Εσπανιόλ του Ερνέστο Βαλβέρδε χρειάστηκαν και την τύχη αλλά και τον.. Πάλοπ. Στον ισπανικό εμφύλιο οι δύο ομνάδες ήρθαν ισόπαλες με 2-2 με αποτέλεσμα το Κύπελλο να κριθεί στα πέναλτι. Εκεί όπου ο Ισπανός πορτιέρο της Σεβίλλης ήταν ανίκητος και οι Ανδαλουσιανοί επικράτησαν με 3-1 κρατώντας το τρόπο στο «Σάντσεθ Πινθουάν».
Οι συνθέσεις του τελικού:
Εσπανιόλ: Ιραϊθόθ, Σαμπαλετα, Χάρκε, Τορεχόν, Νταβίντ Γκαρσία, Χουρτάδο, ντε λα Πένια (86′ Ζόνατας), Ρουφέτε (56′ Παντιάνι), Λουίς Γκαρσία, Ριέρα, Ταμούδο (73′ Λακρούθ)
Σεβίλλη: Πάλοπ, Αλβες, Ναβάρο, Πουέρτα, Ντραγκουτίνοβιτς, Πούλσεν, Μάρτι, Μαρέσκα (46′ Νάβας), Αντριάνο (76′ Ρενάτο), Κανουτέ, Φαμπιάνο (64′ Κερζάκοφ)
Και από την Γλασκώβη πάμε λίγο πιο νότια στο Μάντσεστερ. Εκεί όπου στο νέο παλάτι της Σίτι, «Σίτι οφ Μάντσεστερ», οι Ζενίτ με Ρένιτζερς θα διεκδικήσουν τον τίτλο του Κυπελλούχου Ευρώπης. Οι Ρώσοι με πρωτεργάτη τον Αρσάβιν θα πάρουν πιο δύσκολα από λέει το τελικό 2-0 την κούπα με τον τελικό ωστόσο να στιγματίζεται από σοβαρότατα επεισόδια.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Ζενίτ: Μαλαφέεφ, Ανιούκοφ, Σερλ, Κρίζανατς, Σιρόκοφ, Τιμόστσουκ, Ζιριανόφ, Ντενίσοφ, Φαϊζούλιν (93′ Κιμ Ντονγκ), Αρσάβιν, Τεκέ.
Ρέιντζερς: Αλεξάντερ, Μπρόουντφουτ, Πάπατς (77′ Νόβο), Κουεγιάρ, Γουέιρ, Γουάιτακερ (86′ Μπόιν), Ντέιβις, Τόμσον, Χεμντανί (80′ ΜακΚούλοχ), Φέργκιουσον, Νταρσεβίλ.
Αγωνιστική περίοδος 2008-09. Σεζόν συμβολική για το Κύπελλο UEFA αφού θα είναι η τελευταία για την διοργάνωση με το συγκεκριμένο όνομα. Τελευταία κάτοχος του τροπαίου θα είναι η Σαχτάρ Ντόνετσκ, καθώς στον μεγάλο τελικό θα επικρατήσει της Βέρντερ Βρέμης του Αλέξανδρου Τζιόλη με 2-1 στην παράταση στην Κωνσταντινούπολη. Σε ένα ματς όπου έκανε όργια ο Ζάντσον και χάρισε την κούπα στους Ουκρανούς.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Σαχτάρ Ντόνετσκ: Πιάτοφ, Σρνα, Κούτσερ, Τσιγκρίνσκι, Ρατς, Ουίλιαν, Λεβαντόφσκι, Ιλσίνιο (100′ Ιλσίνιο), Ζάντσον (112′ Ντουλιάι), Φερναντίνιο, Αντριάνο (89′ Γκλάντκι)
Βέρντερ Βρέμης: Βίζε, Φριτς (95′ Πασάνεν), Πρεντλ, Νάλντο, Μπένις, Νίμεγερ (103′ Τζιόλης), Φρινγκς, Μπάουμαν, Οζίλ, Πιζάρο, Ρόζενμπεργκ (78′ Χουντ)
Για να φτάσουμε στον περσινό τελικό του Αμβούργου το 2010, όπου ήταν και ο πρώτος στην ιστορία του… Europa League. Φιναλίστ είναι οι Ατλέτικο Μαδρίτης και Φούλαμ με τον Ντιέγκο Φορλάν από πλευράς Μαδριλένων να κάνει «πάρτι» και να δίνει το τρόπαιο στην ομάδα του με δύο τέρματα, το ένα εκ των οποίων στην παράταση. Από την άλλη η Φούλαμ θα μείνει με άδεια χέρια, όμως έπεσε μαχόμενη αφού απόκλεισε μεγαθήρια στον δρόμο της προς τον τελικό όπως ήταν η Γιουβέντους.
Οι συνθέσεις του τελικού:
Ατλέτικο Μαδρίτης: Ντε Χέα, Ουιφαλούσι, Περέα, Ντομίνγκεθ, Λόπεθ, Ασουνσάο, Ρ. Γκαρθία, Ρέγες (78′ Σάλβιο), Σιμάο (68′ Χουράδο), Φορλάν, Αγκουέρο (29′ Βαλέρα).
Φούλαμ: Σβάρτσερ, Μπέιρντ, Χάνγκελαντ, Χιουζ, Κοντσέσκι, Μέρφι (118′ Γκρίνινγκ), Ετούχου, Νταφ (84′ Νέβλαντ), Ντέιβις, Γκέρα, Ζαμόρα (55′ Ντέμπσεϊ).
Δείτε επίσης για σήμερα
Τι πρέπει να γνωρίζεις για το Texas Hold Em
Η «σφραγίδα» του Ζινεντίν Ζιντάν
*αφορά μόνο το τελικό αποτέλεσμα και ισχύουν όροι και προϋποθέσεις | +21
