Το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA για το 2025, που ξεκινά στις 15 Ιουνίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποτελεί μια φιλόδοξη προσπάθεια της FIFA να αναβαθμίσει το κλαμπ ποδόσφαιρο με ένα τουρνουά 32 ομάδων, διάρκειας ενός μήνα, σε 12 γήπεδα. Πρόκειται για μια τεράστια επέκταση σε σχέση με την παλιά μορφή των επτά ομάδων, που λειτουργεί ως προάγγελος του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2026. Ωστόσο, η διοργάνωση αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις.
1. Ευημερία των Παικτών
Η διοργάνωση Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, έρχεται μετά από μια εξαντλητική ευρωπαϊκή σεζόν, με παίκτες όπως ο Λιονέλ Μέσι να συμμετέχουν σε προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου μόλις λίγες ημέρες πριν. Η FIFPRO και το Παγκόσμιο Φόρουμ Λιγκών έχουν επικρίνει το φορτωμένο πρόγραμμα, προειδοποιώντας για κίνδυνο εξουθένωσης και τραυματισμών. Προπονητές όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα και ο Κάρλο Αντσελότι έχουν εκφράσει ανησυχίες για τη σωματική επιβάρυνση των παικτών. Η εντολή της FIFA να παρατάξουν οι ομάδες τις ισχυρότερες συνθέσεις τους, με οικονομικές κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση, προσθέτει επιπλέον πίεση.
2. Αμφιλεγόμενη Πρόκριση
Η απόφαση να δοθεί στην Ίντερ Μαϊάμι η θέση του εκπροσώπου της διοργανώτριας χώρας, με βάση την κατάκτηση του Supporters’ Shield της MLS το 2024, έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η επιλογή στερείται αθλητικής αξίας και επηρεάστηκε από την εμπορική απήχηση του Λιονέλ Μέσι. Η αποκλεισμός της Κλαμπ Λεόν λόγω κοινής ιδιοκτησίας με την CF Pachuca, που αντικαταστάθηκε από την LAFC, υπογραμμίζει περαιτέρω την αδιαφάνεια των κριτηρίων πρόκρισης. Ευρωπαϊκοί γίγαντες όπως η Λίβερπουλ, η Μπαρτσελόνα και η Νάπολι, πρόσφατοι πρωταθλητές, έμειναν εκτός λόγω του συστήματος κατάταξης τετραετίας της FIFA.
3. Χαμηλή Ανταπόκριση Φιλάθλων
Η πώληση εισιτηρίων υστερεί, με θέσεις ακόμα διαθέσιμες για τον εναρκτήριο αγώνα (Ίντερ Μαϊάμι εναντίον Αλ Αχλί) και ακόμα και για τον τελικό στο MetLife Stadium. Το τουρνουά δυσκολεύεται να κερδίσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, καθώς ιστορικά επισκιάζεται από το UEFA Champions League και στερείται συναισθηματικών διακυβευμάτων ή αντιπαλοτήτων. Κάποιοι το βλέπουν ως μια προσπάθεια της FIFA για οικονομικό κέρδος αντί για μια ουσιαστική διοργάνωση.
4. Λογιστικές Προκλήσεις
Οι ομάδες πρέπει να φτάσουν 3–5 ημέρες πριν από τους αγώνες, κάτι που συγκρούεται με διεθνείς αγώνες και αφήνει ελάχιστο χρόνο αποθεραπείας. Το μεταγραφικό παράθυρο (1–10 Ιουνίου) επικαλύπτεται, δημιουργώντας επιπλοκές για παίκτες όπως ο Κιλιάν Μπαπέ, που μπορεί να διαπραγματεύονται μεταγραφές ενώ αγωνίζονται. Η επεξεργασία βίζας και η ετοιμότητα των υποδομών αποτελούν επίσης προκλήσεις, αν και η αμερικανική κυβέρνηση εργάζεται για την απλοποίηση αυτών.
5. Εμπορική Πίεση έναντι Αθλητικής Ακεραιότητας
Με αναμενόμενα έσοδα 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τηλεοπτική συμφωνία 1 δισεκατομμυρίου με την DAZN και χορηγίες (Coca-Cola, Adidas, Amazon), η FIFA πιέζει για κέρδη. Το χρηματικό έπαθλο 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, με έως και 125 εκατομμύρια για τον νικητή, αποτελεί κίνητρο, αλλά οι επικριτές υποστηρίζουν ότι προτεραιότητα δίνεται στα χρήματα αντί για τη δίκαιη διοργάνωση. Η εστίαση στην Ανατολική Ακτή ευνοεί τους ευρωπαϊκούς τηλεοπτικούς φορείς, παραμερίζοντας τους φιλάθλους της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ.
Παρά τις προκλήσεις, η FIFA βλέπει το τουρνουά ως ευκαιρία να ενισχύσει τη δημοτικότητα του ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ και να δοκιμάσει τις υποδομές για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026. Η επιτυχία του θα εξαρτηθεί από ανταγωνιστικούς αγώνες, ιστορίες αουτσάιντερ και το αν οι φίλαθλοι το αγκαλιάσουν ως κάτι περισσότερο από μια εμπορική επιχείρηση.
Θα τα καταφέρει; Η κρίση παραμένει ανοιχτή.
